آخرش

آقای زاپاس، بنده حقیر، روزی دویست سیصد تا عکس خوب میبینم. (حداقل) ولی نه که بقیه مالی نباشند. ولی این یکی اواخر عکاسی و نگاه هستش. آقای زی شما رو به دیدن سایز بزرگترش اینجا دعوت میکنه

هی پسر... لبخند

امیدوارم وقتی کلید پابلیش رو میزنم. پابلیش بشود.

امیدوارم وقتی خانه میروم غم درونم در چهره نباشد.

امیدوارم مشکلات مالی داغونم نکند.

امیدوارم سهل انگاری دیگری به بهای اعتبار کاری من تمام نشود.

امیدوارم کسادی بازار موقتی باشد.

امیدوارم چرخ اقتصاد بگردد.

 

امیدوارم. از درونم البته کشک است. ولی سعی میکنم درد دل کنم و امیدوار باشم.

 

راستی من اینترنت هم ندارم. امیدوارم به پابلیش این امیدها حداقل برسد.